بوعثمان مى گوید: من با سلمان فارسى زیر درختى نشسته بودم ، او شاخه خشکى را گرفت و تکان داد همه برگهایش فرو ریخت .
آنگاه به من گفت:
نمى پرسى چرا چنین کردم؟
گفتم: چرا این کار را کردى؟
در پاسخ گفت: یک وقت زیر درختى در محضر پیامبر_اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله) نشسته بودم، حضرت شاخه خشک درخت را گرفت و تکان داد تمام برگهایش فرو ریخت. سپس فرمود: سلمان ! سۆال نکردى چرا این کار را انجام دادم؟
گفتم: منظورتان از این کار چه بود؟
جوانی نزد شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی آمد و گفت سه قفل در زندگی ام وجود دارد و سه کلید از شما می خواهم.
قفل اول اینست که دوست دارم یک ازدواج سالم داشته باشم.
قفل دوم اینکه دوست دارم کارم برکت داشته باشد.
قفل سوم اینکه دوست دارم عاقبت بخیر شوم.
شیخ نخودکی فرمود
وقتی اهمیّت به واجبات و ظواهر شرع برای کسی ملکه شود، بالاترین لذّات را از عبادت خواهد برد. لذّت آدمی منحصر در خوراک و پوشاک و مادیات نیست، بلکه لذّات معنوی که از تقیّد به ظواهر شرع حاصل می‌شود، بسیار بالاتر است. لذّت عبادت و تقیّد به ظواهر شرع، به اندازه‌ای با اهمیّت است که پیامبر اکرم «صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» می‌فرمایند:
«ألَرَکْعَتَانِ فِی جَوْفِ اللَّیْلِ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنَ الدُّنْیَا وَ مَا فِیهَا»[1]
لذت دو رکعت نماز شب نزد پیامبر اکرم «صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» از دنیا و آنچه در دنیاست، بالاتر است. تقیّد به ظواهر شرع، نزد همه اولیای الهی بسیار لذّت‌بخش است.
